Oyunun başlama saati 20.30 gösterdiği halde, saatler 21.00’e yaklaşırken, hala kapıda bekletilmemize anlam verememiştik. Yaşanan teknik bir arıza olduğunu öğrendik ama böyle bir hele ki interaktif oyunda her şey mümkün.
ZORU BAŞARAN KADINLAR
Kapıdan girerken dışı ince tahta sunta ile çerçevelenmiş kare şeklinde cam fanusun içinde bize rehberlik edeceğini söyleyen genci duyanlar, aman biz giremeyeceğiz içine değil mi, sorusunu kendilerine sormadan edemediler. İçeri girdiğimiz de ise kendisini tavan aşağı yani baş aşağıya halatlara bağlı şekilde sarkıtmış ve Arapça konuşmakta olan (Leyla Önlen) oyuncuya mı bakalım, yoksa yerde kıpırdamadan yatan Derya Alabora’ya mı, şaşırdık önce. Bir yandan birileri bizi görüntülüyor. Yaşamın içinden yaşam, an ve an. Hayat zaten sadece anlardan ibaret değil mi? Şaşırmamız ve hayretimiz, giderek artarken izleyicilerin oyuna dâhil edildiği ve birden yerden canlanıveren, Gılgamış(Derya Alabora), destanı daha da destansı hale getiriyor.
Köşe yazısının tamamını aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz.
