Geçen yazımızda Türkiye’deki üniversitelerin genel tanıtım ve reklam uygulamalarından yola çıkarak özellikle farklılaşma ve marka konuşlandırma konularına değinmiştik. Bu yazımızda aynı konuya bir başka yönden bakmaya çalışacağız.
Özellikle vakıf üniversiteleri grubuna giren bazı üniversitelerin tanıtım yayınları ve ilanlarına baktığımızda şu gözlemleri yapmak mümkün.
1-Rektör eşittir üniversite olanlar
2-Kurucu eşittir üniversite olanlar
3-Her derde deva olduğu iddiasındaki üniversiteler
4-Sadece öğrenci kazanmaya odaklı üniversiteler.
5-Mesajları tam anlaşılamayan üniversiteler.
İlk gruba giren üniversiteler rektörlerinin ismi etrafında sanki bir “kült” yaratıyor gibi bir izlenim veriyorlar. Rektör her yerde ve her şeyde en önde. Reklamlarda onlardan başka kimse yok. Ara sıra kurucularının da adı geçiyor ama bu sanki bir zorlama gibi duruyor. Tanıtımda esas hedef rektörün reklamını yapmak gibi algılanıyor. Bu rektörler her alanda her konuda kendilerini ortaya atıyorlar. Konuşanlar onlar, yazanlar onlar, poz verenler onlar. Bu tanıtımlarda okulun ne yaptığı, programları, öğretim kadrosu sanki yok gibi. Rektörün herşeyde öne çıkması bir bakıma rektör eşittir üniversite sanki. Oysa bu üniversitelerin bazılarının akademik kadrolarına baksanız çok saygın isimleri görebilirsiniz, ama okulun medyaya verdiği ilanlar ve tanıtım haberlerinde bunlardan söz eden yok. Yani rektörün gölgesi üniversitenin üstünü kapatmış. Kanımca bu tür tanıtım sadece rektöre reklam sağlar, üniversiteye de belki. Belki de büyük bir olasılıkla yapılan ilan masraflarının ve tanıtıma ödenen paraların önemİi bir kısmı boşa gidiyor öğrenci çekme sonucu ile karşılaştırıldığında. Bu konuda sağlıklı maliyet-fayda analizlerine ihtiyaç var…
Köşe yazısının tamamını aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz.
