Uzay Vatan’ım – I (*)
Gecenin karanlığı. Dirseklerimi balkon korkuluklarına dayamış, kollarımı kavuşturmuş, gökte parlayan yıldızlara dalmışım. Ay yok. Yıldızlar, daha parlak. Derin bir iç çekmemle birlikte omuz başımda karımın sevecen sesini duydum.- Hayrola Arif, bir derdin var senin, dedi.Ne zaman geldi, ne zaman yanı başıma...
Haberi Oku