Çıplaklı, Şiddet ve Daha Fazlası: “Blonde” Gibi 18+ Değerlendirilen Filmler

Andrew Dominik’in Netflix draması “Blonde”, büyük olasılıkla uzun süren çıplak sahneler ve John F. Kennedy’nin, neredeyse bilinçsizken Marilyn Monroe’ya cinsel tacizde bulunmasına odaklanan uzun bir sekans içerdiği için “cinsel içerik” açısından NC-17 olarak derecelendirildi.

Derek Cianfrance’ın ilişki draması “Aşk ve Küller”, bir oral seks sahnesi nedeniyle NC-17 derecesi aldı. MPA, sahneyi “cinsel içerik” olarak tanımladı, ancak distribütör The Weinstein Company, kararı kabul etmedi. Filmleri kesmesiyle tanınan Weinstein, bu kez yönetmen ve oyuncularının arkasında durarak reyting kuruluna başvurdu ve filmin “R” (17 yaş altı yalnızca ailesi ile birlikte izleyebilir) ibaresini almayı sağladı. 

Larry Clark ve Harmony Korine’in çığır açan 1995 bağımsız yapımı “Kids”, reşit olmayan bir avuç karakterin seks yapması, filmin seks ve uyuşturucular hakkındaki diyalogları sebebiyle tartışmalara yol açtı. MPA, filmin reytingini R’ye düşürmeyi reddetti, bu sebebten sonunda sinemalarda Unrated (derecelendirilmemiş) olarak yayınlandı.

Paul Verhoeven’in kült klasiği “Showgirls”, baştan sona çıplaklık, erotik cinsellik ve cinsel şiddet nedeniyle ABD’de NC-17 olarak derecelendirildi. Abartılı seks sahneleri muhtemelen filmin reytingini R seviyesinde tutmaya yardımcı olmadı. 
 

Başrolde Matthew McConaughey’nin yer aldığı “Katil Joe”, şiddet, cinsellik ve vahşet içeren sahneler sebebiyle NC-17 derecesini aldı. Filmin derecelendirilmemiş bir bölümü DVD’de yayınlanırken, film sinemalarda NC-17 olarak yayınlandı. Zira yönetmen William Friedkin filmi herhangi bir şekilde kesmeyi kabul etmedi.

Steve McQueen’in ‘Utanç’ filminde Michael Fassbender, seks bağımlılığıyla mücadele eden New Yorklu bir iş insanı olarak rol alıyor. Fassbender’ın da filmde tamamen çıplak olduğu sahneler var. MPA filme NC-17 verdi ve dağıtımcı Searchlight Pictures, bu bir onurdur diyerek itiraz bile etmedi. 

Ang Lee’nin erotik casusluk gerilim filmi “Dikkat Şehvet” dünya çapında 67 milyon dolarlık hasılatıyla gişede tüm zamanların en yüksek hasılatını yapan NC-17 filmi oldu.

Abdellatif Kechiche’in Palme d’Or ödüllü filmi “Mavi En Sıcak Renktir”, seks sahneleri nedeniyle ABD’de NC-17 derecesini aldı. Daha sonra yıldızlar Léa Seydoux ve Adèle Exarchopoulos’un Kechiche’nin yönetmenlik yöntemlerinden duyduğu rahatsızlığı dile getirmesiyle de tartışmaların merkezi haline geldi.

David Cronenberg’in çılgın ve kışkırtıcı “Crash”i ABD’de hem NC-17 versiyonunda, hem de R dereceli bir versiyonda yayınlanmasına neden oldu ve filmin NC-17 kurgusu “yıllardır en tartışmalı film” olarak ilan edildi. 

John Waters’ın 2004 gişe rekortmeni “A Dirty Shame”, bir grup püriten sakinin, kasabayı dolduran sapık seks bağımlılarına karşı sosyal savaş yürüttüğü küçük bir kasabada geçen ağzı bozuk bir seks hicvi.

Bernardo Bertolucci’nin “The Dreamers” filminde Michael Pitt, Paris’te iki kardeşle (Eva Green ve Louis Garrel) arkadaş olan ve erotik bir aşk üçgenine karışan Amerikalı bir değişim öğrencisini canlandırıyor. Film, belirgin bir şekilde full çıplaklık içeren seks sahneleri nedeniyle NC-17 derecelendirmesi aldı. Üç başrol oyuncusunun da filmde oynamayı kabul ederken çıplak sahneleri için imza vermesi gerekiyordu. Üç dakikalık seks sahnesi kesilerek R dereceli bir versiyon yapıldı, ancak Fox Searchlight, sinemalara NC-17 kurgusunu gönderdi. 

Lars von Trier’in erotik destanı “Nymphomaniac”ın her iki bölümüne de NC-17 verildi, ancak film sinemalarda derecelendirilmeden gösterildi. Film, grup seksten, bdsm’e kadar birçok cinsel deneyimini anlatan kendi kendine teşhis koymuş bir nemfomanyağa odaklanıyor.

Alfonso Cuarón’un çığır açan yönetmenlik çalışması “Y Tu Mamá También”, iki genç erkek (Gael García Bernal ve Diego Luna) ile yirmili yaşlarının sonlarında genç bir kadın (Maribel Verdú) arasındaki cinsellik yüklü bir yolculuğa çıkıyor. IFC Films, NC-17 derecesinin filmin pazarlanabilirliğini bozmasını istemediği için, filmi ABD’de derecelendirilmemiş olarak yayınladı.

Bernardo Bertolucci’nin “Paris’teki Son Tango”su, belki de şimdiye kadar yapılmış en kötü şöhretli NC-17 filmi. Film 1972’de X değerlendirmesi ile açıldı, ancak daha sonra MPA tarafından yeniden sınıflandırıldı ve 1990’larda NC-17 aldı.

Pedro Almodóvar’ın filmleri sıklıkla kışkırtır, ancak 2004 tarihli “Kötü Eğitim” sadece iki saniye süren, bir eşcinsel oral seks sahnesi sebebiyle NC-17 aldı.

1989 tarihli bu kara komedi, ilk olarak X derecesini almıştı. Miramax; uyuşturucu kullanımını ve şiddeti açıkça gösteren diğer filmlerle karşılaltırıldığında “X” derecelendirmesinin bir sansür olduğunu savundu. Açılan davanın ardından filmin derecelendirmesi NC-17 olarak güncellendi.

Yalnızca yetişkinlere yönelik derecelendirmeye layık görülen ilk film, Philip Kaufman’ın 1990 tarihli draması “Henry & June” oldu. Film, bir romancının ateşli ilişkisinin hikayesini anlatan birkaç müstehcen seks sahnesi içeriyor ve sadece NC-17 derecesini alan ilk film olmasıyla tartışmalara yol açtı. MPA, o sırada NC-17 derecelendirmesinin, pornografi örneği olmayan müstehcen içeriğe sahip filmler için kullanıldığını açıklamıştı. “Henry & June”  en iyi sinematografi dalında Oscar adaylığı kazandı.
 

Darren Aronofsky’nin bağımlılık draması “Bir Rüya İçin Ağıt”, eroin bağımlılığını açık bir bakış açısıyla anlatmasıyla, şimdiye kadar yapılmış en acımasız filmlerden biri olarak anılır. Uyuşturucu parası kazanmak için bir grup erkeğin önünde seks eylemleri gerçekleştirmeye zorlanan genç bir kadının (Jennifer Connolly) yer aldığı bir sahne sebebiyle MPA filmi “NC-17” olarak derecelendirdi. Aronofsky bu karara itiraz etti ve bağımlılık karşıtı mesajını bozacağını için filmden hiçbir sahneyi kesmeyeceğini söyledi. MPA reytingi düşürmeyi reddetti, bu yüzden dağıtımcı Artisan Entertainment filmi sinemalarda derecelendirmeden göstermeye karar verdi.

David Lynch’in tartışmalı Palme d’Or ödüllü “Wild at Heart”i çıktığında henüz NC-17 yoktu. Bu da filmin X olarak değerlendirilmesi demekti, ancak Lynch sözleşmeye göre R dereceli bir film sunmakla yükümlüydü. Filmin Cannes’da yayınlanan versiyonu MPA için fazlaydı, bu yüzden Lynch bir karakterin pompalı tüfekle kafasının uçurulduğu bir sahneye biraz duman eklemeye karar verdi. Duman eklenmesi şiddeti biraz azalttı ve adamın kafasının vücudundan ayrıldığı gerçeğini gizledi. Bu küçük düzenleme, MPA’yı derecelendirmeyi R’ye indirmeye ikna etmek için yeterli oldu.

Kimberly Pierce’ın çığır açan queer draması “Boys Don’t Cry”, iki tecavüz sahnesi nedeniyle başlangıçta NC-17 olarak derecelendirildi. Pierce, MPA bu sahnelerin kaldırılmasını istediği için derecelendirme kuruluyla bu sahneler için savaştı, ancak filmde cinayet sahnesi gibi cinsel olmayan şiddeti görsel olarak tutmakta sorun yoktu. Pierce, MPA’nın ayrıca “çok uzun” sürdüğünü iddia ederek kadın orgazm süresini kısaltmasını istediğini söyledi. Pierce, konusu göz önüne alındığında filminin mümkün olduğunca çok sayıda sinemasever tarafından izlenmesini istediği için, bu sahneleri yumuşattı ve bir R derecesi elde etmeyi başardı.