Van’da görev yapan Umut öğretmen, bir gün yolda giderken beklenmedik bir şekilde öğrencisiyle karşılaştı. Öğrencisi, sevinçle öğretmenine dönerek, “Öğretmenim bak, bizim keçimiz oldu!” dedi.
Umut öğretmen, öğrencisinin yanına gittiğinde karşısında sevimli bir keçi olduğunu gördü. Öğretmen, keçinin güzelliğine hayran kalarak, “Yaa, ne kadar güzel bir keçiymiş. Peki, ismi ne?” diye sordu. Öğrencisi de gururla, “Emrah” cevabını verdi.
Bu gülümseten diyalog, öğretmen ve öğrenci arasındaki samimi ilişkiyi ve öğrencinin sevgi dolu yaklaşımını gözler önüne serdi. Öğretmenlerin öğrencileriyle kurduğu bu tür özel bağlar, eğitim sürecinde sadece bilgi aktarımı değil, aynı zamanda öğrencilerin hayatlarına dokunma ve onların hayatlarına değer katma açısından da önem taşıyor.
