“Hayatım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti.” derler ya… bu sözleri duyunca öyle oldum.
Ama gözümün önünden bir film şeridi gibi akıp geçen hayatım değil, çocukluğumdan bu yana izlediğim çizgi romanlar, filmler, kısa filmler, televizyon dizileriydi.
Nasıl ki Marvel Sinematik Evreni, DC Genişletilmiş Evreni var… Bu da benim kişisel evrenimdi. Benim kişisel evrenim her ikisinden de daha geniştir. Çünkü Marvel ve DC evrenlerinin yanı sıra, Tarkanlar, Karaoğlanlar, Malkoçoğlular, spagetti westernler, Amerikan polisiye dizileri, Japon çizgi filmleri, Teksaslar, Tommixler, Asterixler ve çok daha fazlası var benim evrenimde.
Benim evrenimde de kahramanlar Marvel evreni gibi, DC evreni gibi hep iç içedir. Mesela James Bond, pembe incili kaftanı kuşanıp, Tebriz’de şah İsmail’e ayar verebilir; Karaoğlan, Clint Eastwood ile at sürebilir, Malkoçoğlu, Rambo ile birlikte Bizans’a dünyayı dar edebilir.
İşte, benim kahramanlarımın gözümün önünden akıp geçmesine sebep, Erdoğan’ın deminki sözleriydi. Bir “kahraman repliği klasiği” olabilecek bu sözleri, benim kahramanlarım da niye kullanmasın ki?
Makalenin tamamını okumak için tıklayın.
