Altaylı’nın yazısındaki ilgili bölüm şöyle:
“Altılı Masa’nın dağıldığı, Akşener’in sert sözlerle masadan ayrıldığı ve muhalif herkesin paniğe kapıldığı gün ben ne yazmıştım, hatırlıyor musunuz!
Elbette hatırlamak zorunda değilsiniz ama ben hatırlatayım, aynen şöyle demişim:
“Sorun pazartesi muhtemelen çözülecek. Meral Akşener ‘Ben aday olmayacağım’ diye kendini bağlamış olduğu için mecburen çözülmek zorunda. İYİ Parti bu saatten sonra karşı ittifaka katılıp intihar etmeyeceğine göre çözülecek.”
Dün günlerden pazartesi idi.
Sorun çözüldü.
Tek bir konuda yanıldım, “İttifak gereksiz yere yara almış olacak” demiştim.
Olmadı.
Tam aksine bu krizden, artık Millet İttifakı’na dönüşen Altılı Masa tam aksine güçlenerek çıktı. Nietzsche’nin sözü bir kez daha gerçek oldu, “Öldürmeyen şey güçlendirdi”.
En azından şimdilik.
Toplumun gücü önünde hiçbir siyaset duramazdı.
Toplumsal muhalefetin sesine kayıtsız kalınamadı.
Herkesi memnun edecek ya da kimseyi kırmayacak şekilde geliştirilen formül ise İstanbul ve Ankara Belediye başkanlarının “Cumhurbaşkanı yardımcısı” olacaklarının önceden açıklanması oldu.
Bu formülün iktidarı rahatsız ettiğini ve muhalefet açısından doğru bir hamle olduğunu ise Beştepe’den anında gelen “Belediye başkanları Anayasa’ya göre Cumhurbaşkanı yardımcısı olamaz” tepkisi ile anladık.
Cumhurbaşkanı yardımcılarının görev ve yetkilerini düzenleyen Anayasa’nın 107 ve yerel idarelerle ilgili 127. Maddeleri bu konuda çok net olmasa da, yasaların ruhu itibarıyla belediye başkanlığından ayrılmaları gerekebilir.
Ancak her iki görevi birden yürütmeleri de çok açık bir Anayasa ihlali olmaz.
Muhtemelen iktidar “Bunu biz niye düşünmedik” noktasında da olabilir.
Ancak dediğim gibi, seçimi Kılıçdaroğlu’nun kazanması halinde, bu iki belediye başkanı, Cumhurbaşkanı yardımcısı olarak atanacaksa istifa etmeleri daha doğru olandır.
Ama bunu seçimden önce yapmalarını gerektirecek hiçbir yasa yoktur.
Cumhurbaşkanı yardımcısı olacak olsunlar veya olmasınlar, 2023 seçimlerinin iki alanında da siyasi faaliyette bulunabilirler.
NOT: Başlıktaki cümle, Nietzsche’nin ünlü sözünün orijinalidir.
