Menfur İstiklal Caddesi terör saldırısının ardından beklenen oldu ve hava kuvvetlerimiz bugüne kadar alışılanın ötesinde bir operasyonu Suriye ve Irak sınırlarının ötesinde başlattı. Operasyon ne kadar sürer, kara operasyonu yapılır mı bilemeyiz. Ancak çok açık olarak görülen Rusya hava sahasını Türk savaş uçaklarına açtı, ABD ile sıcak çatışma riski ortaya çıktı. Ümidimiz bu terör belasının bir ar önce bitmesi ve bölgemize istikrar gelmesi.
Tabi bu arada Katar’da başlayan Dünya Futbol Kupası için sayın Cumhurbaşkanı’nın Sisi ile el sıkışması, belki de bu Dünya Kupası’nın bizi ilgilendiren tek unsuruydu. Bu arada göz ucuyla seyrettiğim bir iki maç, bundan sonraki maçları seyretmeme kararı almama yetti.
Sisi demişken yıllarca kavga edip, bu noktaya geri dönmek bir uluslararası başarı mıdır? Yoksa bunca kayıp yılın faturasının sorgulanmasını mı gerektirir? Bu soruları sormaya da devam edeceğiz.
Bu yazımı aslında ekonomi ve empati üstüne kurgulamak için klavyenin başına geçmiştim. İster istemez gündemin öne çıkan gelişmeleri kurgulamanın şeklini değiştiriyor.
Son yazımda Türk insanından özür dileyerek Türk Lirası’nın şu aralar aşırı değer kazandığından bahsetmiştim. Evet ekonomimizin girdiği hale bakınca Türk Lirası diğer dövizlere karşı aşırı değerli. Diğer dövizleri de basite indirgeyerek ABD Doları ve Euro özelinde anlatmaya çalışalım.
Türkiye’de ihracata dayalı reel sektörün girdileri (diğer ifadesi ile harcamaları) Dolar, ihracat gelirleri ise Euro bazındadır. Dolar değer kazanıp, Euro değer yitirdikçe kura bağlı olarak kar marjları düşer ve üretmek yerine başka işlere yönelmek kaçınılmaz hale gelir. Geçtiğimiz ay bunu yaşadık. FED’in 75’er baz puanlık artışları, Avrupa Merkez Bankası’nın faiz artırımına uzun süre yanaşmaması bu duruma yol açmıştı. Şu sıralarda FED’in yeni faiz artırımına gitse bile bu artırımı düşük tutacağına yönelik algı sayesinde denge tekrar eski yerine döndü, ihracatçımız biraz nefes aldı…
Köşe yazısının tamamını aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz.
